«سید عباس» تحصیلات حوزوی خود را در نجف دنبال کرد اما توسط رژیم بعثی، از این کشور اخراج شد. وی به هنگام تجاوز ارتش صهیونیستی به لبنان در خرداد 1361 شمسی، با گرد‌آوری جمعی از جوانان هم سن و سال خود، اولین هسته‌های مقاومت شیعی را در منطقه ی «خلده» (حاشیه‌ی «بیروت») تشکیل داد و مقاومت سرسختانه‌ی این هسته ی کوچک، تا مدت ها، محورِ «خلده» را به دژی تسخیرناپذیر برای متجاوزان تبدیل نمود. چندی بعد، جرقه ی تشکیل حزب الله لبنان»، با حضور فرماندهان «قوای محمد رسول الله»(به فرماندهی «حاج احمد متوسلیان») در منزل «سید عباس موسوی» زده شد و از اواسط تابستان 1361شمسی، نخستین دوره های آموزش نظامی به رزمنده گان «مقاومت اسلامی لبنان» آغاز شد.
سرانجام، 9 سال بعد، در 27 بهمن ماه سال 1370 شمسی، به همراه همسرش «ام یاسر» و آخرین فرزندش «حسین»، هدف هلی کوپترهای «آپاچی» رژیم صهیونیستی قرار گرفت و بال در بال ملائک گشود. «سید عباس موسوی» در زمان شهادت، دومین دبیرکل حزب الله لبنان بود که پس از «شیخ صبحی طفیلی»، این مسئولیت را بر عهده گرفت. به دنبال شهادت ایشان، «سید حسن نصرالله» سکانِ هدایت «حزب الله لبنان» را به دست گرفت و تا به امروز، در این مسئولیت باقی است.
نمایی که پیش رو دارید، در تابستان 1361 شمسی و در منطقه ی «بقاع»(شمال شرقی لبنان) به ثبت رسیده است. در تصویر، جمعی از نخستین رزمنده‌گان «حزب الله لبنان» (از جمله شهید«سید عبای موسوی»)، در کنار یکی از مربیان آموزشی خود دیده می شوند. این مربی کسی نیست جز برادر پاسدار «مصطفی آجرلو». این رزمنده‌ی پیش کسوت، پس از پایان دفاع مقدس، به علت فعالیت در باشگاه های ورزشی معروف، خصوصا در میان فوتبال دوستان، به چهره‌ای شناخته شده تبدیل شد. وی مدتی مدیریت باشگاه «پاس» را بر عهده داشت:
